Met mijn eerste website ben in ergens in 2002 begonnen. Eind jaren 10 heb ik lange tijd weinig aan deze site gedaan. In termen van de creatiespiraal (boek van Marinus Knoope) was deze periode van rust blijkbaar nodig, voordat ik in 2021 de draad weer oppakte.

Dankzij WordPress kun je mijn site nu ook makkelijk op een kleiner scherm lezen, bij voorkeur niet kleiner dan een tablet. De oude versie is nog steeds toegankelijk. Wel is daar de navigatie inmiddels matig, omdat bepaalde handigheidjes niet meer werken.

Thuis ben ik opgegroeid met de Trouw op tafel en het achtuurjournaal was vaste prik. Van jongs af aan boeide religie me en begon ik daar boeken over te lezen.

Bij de opkomst van de LPF vond ik Trouw te behoudend en ben toen overgestapt naar de NRC. Vele jaren later bleek Trouw progressiever te zijn geworden en was ik het zakelijke/sceptische van de NRC wel zat. Dankzij huisgenoten kwam ik in aanraking met uiteenlopende boeken.

Tegenwoordig blader ik zowel Trouw als NRC door, op zoek naar pareltjes. Sinds 2022 heb ik het blad Vruchtbare Aarde ontdekt. De ondertitel Voeding voor de ziel verklaart mijn interesse. De TV staat weinig aan bij mij, meestal blijft het bij programma’s als Zomergasten en Atlas.

In 1967 ben ik geboren in Spijk, op het Hogeland van Groningen. Zes jaar later konden mijn ouders de overstap naar een boerderij in de Noordoostpolder maken. Pas na mijn technische opleiding in Groningen werd me duidelijk hoe saai ik de Noordoostpolder eigenlijk vind.

De techniek kon me toch niet voldoende boeien en daarom vertrok ik voor een opleiding in de zorg naar Amsterdam. Een mooie tijd heb ik daar gehad en qua werk ben ik uiteindelijk als helpende in de thuiszorg beland. Ik woonde daar in een fijne woongroep en qua hobby’s heb ik veel energie gestoken in theatersport en biodanza.

Inmiddels ben ik naar Veghel verhuisd. Lekker de stilte om me heen en gelukkig plukjes natuur op loopafstand. En het boek De Meester-methode van Maarten Meester was voor mij een stimulans het lezen vaker af te wisselen met fysiek bezig zijn.

In 2022 begin ik bijeenkomsten te organiseren onder de noemer van spiritueel netwerken.

Als generalist past een breed blikveld bij me. Daarom interesseren mij wetenschap, religie én spiritualiteit. In onze samenleving gaan wetenschap en religie nog wel aardig samen, zeker zolang religie zich beperkt tot geloven. Spiritualiteit heeft een sterke hang naar ervaren. Wat ervaar ik, als ik zorgvuldig waarneem? Om zo steeds dichterbij mijn essentie te komen. Een zoektocht die gebaat is bij eerlijkheid: wat is waar voor mij en wat niet?

Een mooi voorbeeld van aftasten tussen wetenschap, religie en spiritualiteit kom ik tegen in Trouw van 17 december 2021. Daarin schrijft Wolter Huttinga een recensie over het boek Ziel van Willem van Saint-Thierry e.a. Aan het einde van zijn recensie schrijft Wolter de volgende alinea:

“Het is raar met die ziel. Als je haar wilt doorgronden als een ding laat ze zich niet vinden. Maar als we over de mens willen spreken, lijken we er niet zonder te kunnen. Blijkbaar staat met het begrip ziel niet een of andere oude theologische trukendoos, maar de mens zelf op het spel.”

Dit klinkt voor mij als het masseren van de grenzen van wetenschap en religie. Ik ben benieuwd hoelang het nog duurt, voordat de inzichten uit de spiritualiteit een serieuze plek gaan krijgen.